جوامع بالنده و تعالیگرا، در تلاشاند تا با نهادینه سازی ارزشهای مشترک اخلاقی در عرصهی ملی، منطقهای و فراملی، رشد، کارامدی، انعطافپذیری و افزایش توان رویارویی با چالشهای محیطی و پیشگیری و تأثیرگذاری بر ناهنجاریهای اجتماعی را به حداکثر برسانند.
در رویکرد دینی به زندگی اجتماعی، مبانی و اصولی برای ارزشهای مشترک اخلاقی در جهت روان سازی روابط اجتماعی، اعم از عرصهی ملی و فراملی در نظر گرفته شده است که بر سه محور زیر قرار دارند.
1) تکریم انسان؛
2) حق محوری؛
3 ) عدالت ورزی درحقوق.
فرضیهی ما در این نوشتار این است که بر مبنای عمل به این سه اصل است که جوامع میتوانند به اصولی مشترک در تعامل درونی و بیرونی خود دست یابند و در نتیجه هزینههای ناهنجاریهای اجتماعی را به حداقل برسانند، در حقیقت اینها ارزشهای اخلاقی مطلق و مشترکی هستند که همواره ثابت و پایدار هستند.
این پژوهش در دو بخش به اثبات این فرضیه خواهد پرداخت.
)