نوع تعاملات در نهاد خانوده، معرف ساختار و جهت و سبک زندگی است. خانوادهی فضیلتگرا، بستر رویش نسلی اثرگذار است و در چنین خانوادهای شخصیتهای بزرگ تاریخی به ظهور میرسند که هر کدام از آنان، الگوی عملی و رفتاری در گذر تاریخ قرار میگیرند. الگوگیری از چنین خانوادهای، سازنده و تحولآفرین است و سبک و ساختار زندگی را جهتی تکاملی میدهد. چنین الگوی تحولبخشی، در تاریخ اسلامی درمحضر پیامبر اکرم9، شکل یافت. آن الگو، کانون خانوادهی علی و زهرا: است که جامعهی اسلامی، بنابر اصل گزینش الگو و مقتدا باید به آنان اقتدا نماید.
در این کانون مقدس، تقرب به خدا، به عنوان اصلی محوری و اساسی، مورد توجه واقع گردید و ازدواج آنان با همین هدف والا و متعالی شکل یافت. ازدواجی که در عالم ملکوت رقم خورد. در ازدواج این دو نمونهی عالم هستی، توجه به نیازهای جسمی و روحی همراه با همتایی و همشأنی، سادگی و سهولت، عشق و صمیمیت مشهود و نمایان گردید. آنان، داری اهدافی متعالی بودند. اهداف والای آنان در چهار حوزهی رفتاری متجلی گردید.
1 ) در ارتباط با یکدیگر: که در این مقوله، همدلی و وفاق، قناعت، مقاومت در سختیهای معیشتی و... الگویی کامل را نشان داد.
2 ) پیوند با خدا: که در سه مقولهی مهم معرفت، عشق به خدا و عبودیت و معرفت الهی سرآمد تاریخ اسلامی شدند.
3 ) در ارتباط با فرزندان: ایجاد کلاس عالی تربیتی و برآوردن شخصیتهای بزرگ تاریخی ثمرهی این پیوند مبارک بود. این مهم، با روشهای محبت، تکریم شخصیت و روش الگویی، مورد توجه آنان واقع گردید.
4 ) در خصوص پیوندها و تلاش در حوزهی اجتماعی، در شبکههای اعضای خانواده، زنان مدینه، صاحب نفوذان و خواص جامعهی آن روز، با پیوندهای مستقیم و غیرمستقیم، پیوندهای مؤثر و روشنگری را ارائه نمودند.
)