در گذشته تمدنها و اقوام مختلف نسبت به اوقات فراغت و نحوة استفاده از آن توجه نموده و برای آن برنامههای متفاوتی داشتند، که نمونههای آن را در بازیها، ورزشهای قهرمانی و هنرهایی همچون نقاشی و نقالی میتوان مشاهده نمود. در عصر جدید و با به وجود آمدن زندگی مدرن شهری و پیدایش امکانات و تکنولوژیهای جدید، اوقات فراغت و چگونگی استفاده از آن مورد توجه خاص قرار گرفت؛ چرا که در این دوران کار از زندگی خصوصی جدا شد و به ادارات و کارخانه‌ها انتقال یافت و در نتیجه زمان فراغت و زمان کار از یکدیگر تفکیک گردید، به گونهای که به عقیدة برخی از کارشناسان، اوقات فراغت به معنای امروزی، مولود جوامع صنعتی است.
این نوشتار با هدف شناخت انواع اوقات فراغت از دیدگاه جامعهشناسی در جوامع کنونی با روش توصیفیتحلیلی به بررسی فواید و آسیبهای آن پرداخته سپس با بهرهگیری از کلام و سیرة معصومان:، اهمیت وقت و ضرورت استفاده از اوقات فراغت را در فرهنگ اسلامی به لحاظ جنبة فردی آن تبیین نموده و راهکارهایی جهت تنظیم صحیح اوقات شبانهروز، به منظور دستیابی به سبک زندگی اسلامی ارائه مینماید. بخش پایانی به جنبة اجتماعی اوقات فراغت پرداخته و پیشنهاداتی در آن زمینه ارائه گردیده که امید است مورد توجه مسؤولان و بهرهبرداری ایشان قرار گیرد.
)