دانشجوی دکتری علوم تربیتی دانشگاه اصفهان (نویسندة مسؤول)
چکیده
صبر از فضایل مورد تأکید در اسلام میباشد؛ که بیشتر از زاویة فردی ـ اخلاقی، مورد توجه قرار گرفته است؛ در حالی که صبر از سهم و جایگاه بالایی در تربیت افراد برای زندگی اجتماعی برخوردار است. بهرهمندی از این جایگاه، در ابتدا نیازمند پاسخ به این سؤال است که «صبر اجتماعی به چه معناست، غرض از آن، و مصادیق آن چیست؟»، پاسخی که پژوهش حاضر با استناد به آیات قرآن و تفاسیر معتبر شیعی، با بهرهگیری از روش توصیفی ـ تحلیلی در پی آن بوده است.
نتایج حاصل از این پژوهش بیانگر آن است که این نوع از صبر با حضور فرد در اجتماع و در ارتباط با افراد دیگر معنی مییابد، و در حفظ ثبات و ارتقاء اجتماع مؤثر میافتد و به شکل مستقیم و غیرمستقیم زندگی فرد را متأثر میسازد. این نوع از صبر را میتوان به دو نوع کلی تقسیم کرد: صبر در برابر افراد اجتماع، و صبر در برابر مسائل اجتماع؛ که صبر در برابر افراد نیز بر دو نوع است: صبر مشفقانه و صبر مصلحانه. صبر در برابر مسائل اجتماع نیز به صبر بر دشواری کار و فعالیت اجتماعی، صبر بر دوری اهداف اجتماعی، صبر در برابر کمبودها و مشکلات در اجتماع، و صبر در برابر دسیسهها و فشارهای روانی دشمن قابل تقسیم است.
)