نویسنده با نگاهی به موضوع جهانی شدن و سهم دیانت اسلام در آن، سخن خود را از اهم تمهیدات دینی در این جهت آغاز میکند. ولایت دینی به خصوص در نوع نگاه شیعه، که آن را در زمان غیبت به وسیلة ولی فقیه ساری و جاری دانسته، مهمترین تمهیدی است که از آن سخن به میان میآید؛ چه آن که موضوع مدیریت دینی جامعه براساس اعتقاد شیعة اثناعشری، تحت عنوان «ولایت فقیه»، آن گاه که با نقش دولت و مردم سنجیده شود، زمینهساز و عهدهدار تشکیل جامعة مهدوی میباشد.توجیه مدعا آن که فقها، چنان که در بیان پیامبر9 به عنوان «امناء الرسل» نامیده شدهاند، باید امر ولایت جامعه را عهدهدار بوده، سرانجام این امانت را به صاحب اصلی آن، یعنی حضرت صاحب الزمانf تسلیم نمایند، و دولت اسلامی به عنوان نماد قدرت الهی در جامعة انسانی، و مردم به عنوان یاور دین خدا به محوریت فقهای عظام، مهدی باورانی هستند که با عمل به وظایف خود زمینة ظهور را فراهم مینمایند. در پایان این بخش به عنوان ماکت رفتاری منتظران مقدمش به یک الگو اشاره میشود.