1
دکتری تخصصی رشته الهیات، فقه ومبانی حقوق اسلامی، استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد زاهدان.
2
دانشجوی دکتری الهیات، فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد زاهدان
چکیده
هدف اصلی تحقیق حاضر، بررسی موازین جرم تروریسم در اسناد بینالمللی و حقوق ایران است. این تحقیق با استفاده از روش تحلیلی - توصیفی با گردآوری مطالب از منابع کتابخانهای و اینترنتی به بررسی موضوع پرداخته است. علیرغم گستردگی و ویژگیهایی که پدیدۀ تروریسم پیدا کرده است، تنها چند دهه است که به یکی از مباحث بحثبرانگیز بینالمللی، منطقهای و داخلی، تبدیل شده است. به رغم اینکه امروزه، همۀ کشورها یک صدا تروریسم را محکوم میکنند، متأسفانه بحث تروریسم بیشتر جنبۀ سیاسی به خود گرفته است تا جنبۀ حقوقی. در حقوق کیفری ایران، عنوان مجرمانۀ مستقلی برای تروریسم پیشبینی نشده است. جرم بغی نیز، از این قاعده مستثنی نیست. برخی از حقوقدانان، بغی را جرم سیاسی دانستهاند؛ اما یکی از مهمترین جرایم علیه امنیت جامعه، که با واکنش کیفری شدیدی در دین اسلام همراه است، جرم محاربه و افساد فی الارض است. ایران در طول تاریخ، خصوصاً بعد از انقلاب اسلامی، هدف بسیاری از جرائم تروریستی بوده است؛ اما هیچگاه در قوانین ایران با این پدیدۀ شوم، برخورد جدی به عمل نیامده است. با توجه به اینکه در حال حاضر، سیزده سند بینالمللی در مورد مبارزه با تروریسم به تصویب رسیده است، ایران فقط به شش سند از این اسناد ملحق شده است. جمهوری اسلامی ایران، باید قانون جامعی در مورد این پدیدۀ شوم که بیشتر به نسلکشی انسانها میانجامد را تصویب کند. شاید یکی از دلایلی که ایران جز اولین و بزرگترین قربانیان تروریسم است، نبود قانون جامعی در مورد تروریسم باشد.