در این مقاله پس از بیان معنای اصطلاحات (تربیت، تربیت دینی وآموزش) مجموعه‌ای از مهمترین اصول و مبانی تربیت و آموزش مسائل دینی بررسی شده است. اصول استخراج شده و معرفی شده عبارت‌اند از: فطری بودن مسائل دینی، اختیاری بودن مسائل دینی، آموزش تدریجی مسائل دینی، نظارت و مراقبت، راستی و صداقت، پرهیز از امر و نهی، پرهیز از عیب جویی و سرزنش. سپس به بیان روش‌ها و شیوه‌های انتقال مفاهیم دینی به کودکان پرداخته شده است. از مهمترین این شیوه‌ها عبارت‌اند از: روش الگوپذیری، روش تشویق، شیوۀ احترام و تکریم شخصیت فرزند، داستان و قصه‌گویی، روش محبّت، روش تذکّر، روش موعظه، ذکر امثال و تشبیه، روش عبرت، روش یادآوری نعمت‌های الهی، تکرار و تلقین، مشاهده، تجربه و تعقل، برقراری ثواب و عقاب برای اعمال. از سوی دیگر به بررسی آسیب‌شناسی در تربیت دینی پرداخته شده است که مهمترین آنها عبارت‌اند از: اکراه، اجبار، تحمیل، تحکّم، تحقیر و اهانت، جدال و مراء، ناهماهنگی در گفتار و رفتار، تنبیه و...
)