هدف پژوهش حاضر، تبیین اصول و راهبردهای ارتباط اجتماعی سازندهای است که برگرفته از آموزههای دینی و روان شناسی است. پرسش اساسی عبارت است از «اصول و راهبردهای ارتباطات مؤثر اجتماعی از منظر دین و روان شناسی چیست؟». روش پژوهش، توصیفی ـ تحلیلی است. به این منظور پس از شناسایی و استخراج مفاهیم و مستندات از متون دینی و روان شناسی به تحلیل محتوای آنها پرداخته و به اصول و راهبردهایی که مستند به متون دینی و روان شناسی است، اشاره میگردد. نتایج به دست آمده نشان میدهد که شاخصترین اصول و راهبردهای تعامل اجتماعی، که مستند به آموزههای دینی و روان شناختی است، عبارتند از: آشنایی با نیازها، شناخت جامعة هدف، آشنایی با هنجارها، شناخت پیام و روش پیام رسانی، برقراری رابطة کلامی و غیر کلامی سنجیده، بهرهگیری از یادگیری الگویی، توجه به تفاوتهای فردی و ظرفیتهای شناختی، ملاحظة ویژگیهای جنسیتی، تسلط اجمالی به محتوای آموزههای دینی، بصیرت و آشنایی با تکنیکها و قوانین ایجاد ارتباط و انتقال پیام، بهرهگیری از جاذبههای میان فردی و....
)