دکترای جامعهشناسی و پژوهشگر پژوهشگاه علوم اسلامی امام صادق
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر دینداریِ اسلامی بر شکلگیری فرهنگ نوعدوستی در جامعۀ ایران تدوین شده است. سؤال اصلی پژوهش این است که چرا و چگونه، دینداری اسلامی بر شکلگیری فرهنگ نوعدوستی تأثیر میگذارد؟ از روش اسنادی و پیمایش[1]، با ابزار فیشبرداری و پرسشنامه برای جمعآوری دادهها و تحلیل موضوع استفاده شده است. تحلیل و بررسی یافتهها نشان میدهد که اسلام با قابلیت تولید فرهنگ مبتنی بر ارزشها و هنجارهای انساندوستانه، موجب افزایش هنجارمندی، اعتماد اجتماعی، اثربخشی، مسئولیتپذیری و نهایتاً رفتار انساندوستانه نسبت به همنوعان میگردد. یافتهها بیانگر آن است که میان میزان دینداری و نوعدوستی، رابطۀ معنادار و مستقیمی وجود دارد، به این معنا که با افزایش(یا کاهش) دینداری، میزان نوعدوستی در افراد، افزایش(یا کاهش) مییابد. همچنین میان دینداری با دو بُعد نگرشی و رفتاری نوعدوستانه نیز، رابطۀ معنادار و مستقیمی وجود دارد. برایناساس، همراه با افزایش و گسترش دینداریِ اسلامی، فرهنگ نوعدوستانه در جامعۀ اسلامی گسترش خواهد یافت.