ملاحظۀ هنجارهای اخلاقی - اجتماعی و روان‌شناختی در اشتغال زنان، ضرورتی اجتناب‌ناپذیر است. مصونیت‌بخشی به زنان در حوزۀ اشتغال و تولید، نیازمند تدابیر و سیاست‌گذاری عالمانه و واقع‌بینانه است. هدف پژوهش حاضر، معرفی راهبردهای مهم و اساسی اخلاقی - روان‌شناختی و اجتماعی در رابطه با مصونیت‌بخشی نسبت به اشتغال زنان است. سؤال اساسی این است که راهبردهای اخلاقی و اجتماعی و روان‌شناختی که می‌تواند آسیب‌های ممکن در حوزۀ اشتغال زنان را کاهش دهد چیست؟ پژوهش حاضر از تحقیقات کیفی است و با روش توصیفی - تحلیلی و استنباطی، ضمن اشاره به نگاه اسلام به اشتغال زنان، به مهم‌ترین راهبردهای مصونیت زنان در حوزۀ اشتغال و تولید می‌پردازد. با تتبّع و ژرف‌اندیشی در گزاره‌های اسلامی، روشن می‌شود که نقش اولیه و اساسی زنان، اشتغال به معنای مصطلح نیست و تشویقی برای اشتغال زنان در گزاره‌های دینی وجود ندارد. اگر چنانچه اشتغال زنان به دلایل مختلف مورد نیاز باشد، بایستی در چارچوب هنجارهای اخلاقی و اسلامی باشد. عدم ملاحظۀ هنجارهای اخلاقی، غفلت از ظرفیت‌های روان‌شناختی زنان، کم‌ارزش‌انگاری نسبت به نقش‌های اولیه و اصلی زنان و اغماض به بهداشت روانی زنان در محیط اشتغال و تولید، می‌تواند مهم‌ترین آسیب‌ها را برای زنان و بالتبع، برای خانواده و جامعه ایجاد نماید.
)