جامعهی اسلامی، جامعهای است ارزشمند که در آن سعادت فرد با سعادت اجتماع پیوند خورده و میان مسؤولیتهای اجتماعی و ایمان اسلامی ارتباطی قوی و ناگسستنی به وجود آمده است و اخلاق اجتماعی با مبانی مستحکم و ایدهآل، عامل حقیقی این ارتباط میباشد؛ زیرا اخلاق با ملکات نفسانی و تزکیهی نفس، اعمال فردی و روابط اجتماعی انسان رابطهی عمیق داشته، مستلزم همزیستی مسالمتآمیز و تعاملات پایدار عملی و درونی است و در این مسیر توجه به مؤلفههای مطلوب اخلاق اجتماعی به مثابه مبانی ارزشی اخلاق و جامعهی ایدهآل اخلاقی، عامل تنظیم صحیح این همزیستیها و تعاملات میباشد. علامه طباطبایی; و شهید مطهری; از جمله اندیشمندانی هستند که در تفکرات و نظریات اخلاقی خویش به تبیین همه جانبهی مؤلفههای مطلوب اجتماعی پرداختهاند. سعی نگارنده در این مقاله آن است که به بررسی مهمترین این مؤلفهها از منظر ایشان پرداخته و به اختصار تقدیم مخاطبین بزرگوار نماید.
)